We gaan haar halen

Wachten en nog eens wachten. Hopen dat de RvB een beetje haast maakt want Bo is al 11 weken en nog steeds mag ze niet naar ons toe omdat ze niet kan worden gechipt. Maar dan krijgen we eindelijk bericht dat we haar mogen halen. Samen met Marijn ga ik op weg om na een aantal uur richting huis te rijden met onze nieuwe aanwinst. Heel onwennig nog, zowel voor Bo als voor ons. Maar al snel valt ze in slaap op Marijn z'n schoot en ze doorstaat de tocht verder heel heldhaftig. Eenmaal thuis komt de halve buurt haar even bewonderen en Bo doorstaat het allemaal keurig.

spelen met de knuffel

Marijn stelt haar op haar gemak

Wennen

Schatje

Gevloerd

 's Nachts is het een ander verhaal. We hebben voor Bo een bench aangeschaft en het idee is dat ik de eerste nachten bij haar op de bank slaap. Maar van slapen komt niet veel, Bo vindt het heel moeilijk om zonder haar moeder en broertjes en zusjes te zijn. Ik bouw het rustig op en uiteindelijk duurt het nog geen twee weken voor ze 's nachts rustig in de bench slaapt. Ik ben reuze trots op haar.